Missionair gemeente zijn (2)

Het schrijven van de vorige post over missionair gemeente zijn doet me terugdenken aan een toespraak van volgens mij Andrew Jones op de Church Planting Roundtable op Freakstock in 2006 over wanneer missionair gemeente zijn echt voet aan de grond kan krijgen. Hij gaf in die toespraak aan dat al die experimentele missionaire initiatieven die op dat moment op kleine schaal gaande waren pas echt voet aan de grond konden gaan krijgen als deze vernieuwingsbeweging met de gevestigde kerken in aanraking zou gaan komen. Het lijkt er dus meer en meer op dat dat moment aan begint te breken. Wat is nu de status van die aansluiting tussen kerk, vernieuwingsbeweging en samenleving?


Bemoedigend is om te zien hoe de houding van niet-christenen ten opzichte van het christelijk geloof veranderd is. Daar waar tien jaar geleden er nog enigzins meewarig, wereldvreemd of star naar christenen werd gekeken, is dat nu tien jaar later heel anders. Met name jongeren van vandaag hebben vaak geen enkele christelijke achtergrond meer, niet positief en niet negatief, en zijn daarom vaak juist heel open, geïnteresseerd en onbevooroordeeld.

Daar waar tien jaar geleden wel weer meer aandacht voor spiritualiteit kwam, werd die nog vooral gezocht in alternatieve vormen waarbij het christendom nog werd gemeden. Vandaag de dag gaan veel mensen juist weer naar het christendom op zoek omdat men benieuwd is wat die eeuwenoude geestelijke wortels van onze samenleving nu eigenlijk precies inhouden.

Een duidelijk cultuurteken waaruit deze hernieuwde aandacht blijkt is televisie. Vroeger was christelijke televisie het uitsluitende domein van de EO. Naast dat al tien jaar meer en meer kerkelijke uitzendingen op tv komen, gaan de laatste tijd ook zenders als NCRV en KRO zich weer duidelijker christelijk profileren. Maar zelfs op puur seculiere zenders als RTL en SBS neemt de aandacht toe. Een mooi voorbeeld was de spectaculaire paasuitzending van een paar weken geleden. Of het nu je vorm is of niet, het is toch een teken dat men weer men ook weer met het inhoudelijke verhaal aan de slag wil, en niet alleen met paaseitjes zoeken. Als iemand nog een link naar die uitzending heeft, ik kan hem zo snel niet vinden.

Als gemeentes nu weer meer de samenwerking hierin gaan zoeken, weer meer in het nieuws gaan komen door hun positieve aanwezigheid in de maatschappij, en niet meer door alle dingen waar christenen het onderling over oneens kunnen zijn, dan konden we wel eens gaan ontdekken dat uitgaan naar anderen ons zelf doet groeien in geloof. Omdat het ons stimuleert bezig te blijven met de meest fundamentele vragen, en de antwoorden daarop te blijven zoeken met anderen. Dat biedt de ruimte voor een echt gesprek van mens tot mens, en zullen we merken hoeveel echte openheid, interesse en vragen er al aanwezig zijn. Mattheus (9:37) zegt het ook:

De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders.

De aanmoediging hierin is dat als we ons uitstrekken naar de wereld we veel meer oogst zullen mogen ontdekken dan we zelf misschien voor mogelijk houden.