donderdag 31 maart 2011

Ontdekkings bijbel studie (4)

De kardinale vraag die toen ik jong was bij mezelf vaak optradt was hoe het nu kon dat de bijbel zo een ontzettend saai boek was. Een van de meest behulpzame inzichten op dat gebied kreeg ik ooit van Neal Morse die zei dat de bijbel een plaatjesboek was. Ik heb als kind tijdens lange en saaie kerkdiensten heel wat in de bijbel zitten bladeren, maar het heeft bij mij nooit tot het inzicht geleidt dat het een plaatjesboek was, laat staan een stripboek. De enige spaarzame plaatjes die ik er wel eens in ben tegengekomen waren een paar kaarten van Israel en de reizen van Paulus. Voor mij toen niet echt inspirerend en zeker niet voldoende plaatjes voor mij om de dienst mee door te komen. Hoe kan hij dan zeggen dat de bijbel een plaatjesboek is?


We leven vandaag de dag in een beeldcultuur:
  • Plaatjes zijn belangrijk om aandacht te trekken op internet en je informatie aantrekkelijk en toegankelijk te maken in de grootste informatiebron van de wereld
  • Televisie en film zijn een belangrijk tijdverdrijf voor ons, we vinden het leuk en het is toegankelijk, het  kost ons weinig moeite.
  • Ook in ons werk wordt meer en meer gewerkt met grafische powerpoint presentaties in plaats van uitgebreide documenten. We hebben de tijd niet om lange teksten te lezen, het moeit to-the-point gepresenteerd worden.
Zoals ik het altijd ervaren heb voldeed de bijbel aan geen van deze criteria:
  • Ik vond het geen toegankelijk en daarmee geen aantrekkelijk boek
  • Ik ervaarde het niet als prettig tijdverdrijf, het kostte me veel moeite en energie om het te lezen.
  • Het leek me niet echt efficient en to the point opgeschreven met alleen maar grijze tekstpagina's achter elkaar
  • De grafische ondersteuning was per saldo niet aanwezig
En toch ben ik de bijbel pas gaan begrijpen toen het een plaatjesboek voor me werd, toen ik het als een strip kon gaan lezen. Hoe zit dat?

Wat Neal bedoelde toen hij zei dat de bijbel een plaatjesboek was, is dat de bijbel een boek is waarbij je plaatjes gaat zien bij die delen die voor jou bedoeld zijn. De bijbel is een boek wat je hele leven mee moet en waarin je altijd weer nieuwe dingen mag ontdekken. Zeker als je jong bent is er dus heel veel in de bijbel wat nog niet voor je bedoeld is en waarbij je dus alleen maar saaie grijze letters ziet. Bij die delen die op dat moment voor jou bedoeld zijn is het zo dat je een beeld gaat zien van wat God door die tekst tegen jou wil zeggen. Dan zie je dus plaatjes. En dus is het inderdaad zo dat de bijbel een plaatjesboek is.

Je kunt echter jarenlang theologie studeren en de meest filosofische en interessante inzichten in de bijbel opdoen zonder ooit maar één plaatje te zien. Het is namelijk God's geest die je het plaatje laat zien bij de tekst die voor jou bedoeld is. Daarom is het zo fantastisch om zelf de bijbel te lezen. Want dan ga je zien wat God direct tot jou wil zeggen en welk plaatje hij aan jou wil zien.

Hij geeft je daarmee soms / vaak ook een plaatje, inzicht of boodschap die je met iemand anders kunt delen. Jij kunt dan iemand geestelijk bemoedigen door het inzicht in een bepaalde tekst die God aan jou gegeven heeft. Zelf dacht ik ook altijd dat je hele ingewikkelde verbanden moest kunnen leggen in de bijbel om er iets over te mogen zeggen. God spreekt echter meestal tot mensen door hele eenvoudige teksten. Dat is ook waarom in zoveel kerken wel het memoriseren van teksten gestimuleerd wordt. God kan dan door die tekst tot je spreken op het moment dat je dat nodig hebt.

Ik hoop dat als je in de toekomst de bijbel gaat lezen je meer en meer plaatjes zult gaan zien in plaats van zwarte tekst. Ik hoop ook dat deze serie je ervan overtuigd heeft dat het lezen van de bijbel vooral gericht is op het leren kennen van God en Zijn wil door de Heilige Geest, en dat kennis daar een onderdeel van is, maar het niet om kennis op zich gaat. Het geld wel andersom, in de zin dat hoe meer je de bijbel leest en daardoor God leert kennen en Zijn wil leert kennen, hoe meer kennis je ook van de bijbel op zult doen al gaandeweg.

Naar het begin: Deel 1

Geen opmerkingen: